အျဖဴေရာင္ ေကာင္းကင္ ၏ ရိတ္သိမ္းရန္ က်န္ေသာ သက္တံ့မ်ား ( ၁ )

ေျပာစရာ စကား မရွိေတာ့ဘူး တဲ့လား ..

တက္ေယာင္ကန္း ဘာသာျပန္ လြဲေခ်ာ္ျခင္း ေတြ နဲ႕ ..

မုသား ေတြေနာက္ ေျပးလိုက္ေနရတဲ့ အျဖစ္ ..

ကန္႕သတ္ခ်က္ ရိုးသားျခင္းေတြ ကို မျမင္ပဲနဲ႔မ်ား ...

အိပ္မက္ ေတြ ရံုသြင္းျပဖို႔ ၾကိဳးစားေနရေလျခင္း ...

အဲ့သလိုပဲ .. ၀သုန္ ေရ ..

မိုးေခါင္ ေရရွား တဲ႔ ရပ္၀န္းမွာ ေလ..

ဥတု အစ မွာကတည္းက ရိႈက္သံ ေတြ ပါမွန္းမသိကို ပါေနတာ .....။



'' သူငယ္ခ်င္းရယ္ နင့္ကို ငါအျမဲ သတိရေနမွာပါ ဟာ ''

ျဖဴစင္မႈ ဆိုတာလဲ ငါ့ကႏၱာရ တစ္ျခမ္းထဲ ဆင္ဆာျဖတ္ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ ...

ရင္ခုန္သံ ေတြ မအိုစာခင္ပဲ ရင္ထဲမွာ မိုးေတြ အရင္ရြာသြားတယ္ ...။

အဲ့သလိုပဲ ... ၀သုန္ေရ ...

တစ္ခါတစ္ရံ နင့္ မာယာအခင္း အက်င္းထဲ ...

ငါကိုယ္တိုင္ ကၽႊံ႔၀င္ခဲ့ခ်င္တယ္ ...။



၀သုန္ .. ေရ ..

နင္ .. ေရးခဲ့တဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အျဖဴေရာင္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း မိႈတက္ေနျပီေလ ...

ေရတြက္ျပီး မေပါင္းလိုက္ရတဲ့ သစၥာ စကားေတြ က ...

၀င္သက္ ထြက္သက္တိုင္း မုန္တိုင္းေတြ ထန္လို႔ ....

ငါ အခု ေသြးရူးေသြးတန္း လြမ္းတက္ေနျပီ .......

..................... ေသြးရူးေသြးတန္း လြမ္းတက္ေနျပီ ဟာ .....။



တမ္းတ စိတ္နဲ႔ စိတ္ကူးေတြ လြင့္ကနဲ အပ်ံ ......

ေခါက္သိမ္းထားခဲ့ တဲ့ နင့္ အျပံဳးေတြ ခဏေတာ့ ျဖန္႔ၾကည့္ခြင့္ ျပဳပါ .....

ဒီလို အခိုးထြက္လုလု ရာသီထဲ ခဏေတာ့ မိုး ျဖတ္ခြင့္ ျပဳပါ ....

အိပ္မက္ ေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနတဲ့ သေကာင့္သားကို .....

အေရာင္ေတြ ေျပာင္းေပးနိုင္တဲ့ နတ္ဘုရားဆီ ေခၚေဆာင္ခြင့္ ျပဳပါ ... ဟာ ...။

အဲ့သလိုပဲ .. ၀သုန္

ငါ ျပံဳး ေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ ...

ဘယ္ပံု ဘယ္နည္း ငိုေၾကြး ရမယ္ဆိုတာ မသိလို႔ ..

မခ်ိ ျပံဳး ေတြကို စတိေလာက္ပဲ စားသံုးေနမိေနတာေလ ....။



ရိွပါေစေတာ့ ... ၀သုန္

အေ၀းၾကီးက ေျပးလာတယ္ဆိုတာ ...

အေ၀းၾကီးကို ျပန္သြားဖို႔ မဟုတ္လား ....

ဆံုမွတ္ေလး ခဏမွာ အပ္ခေလး တစ္စ စိုက္၀င္ခဲ့တယ္လို႔ပဲ ထားလိုက္ပါ ....။

ငါ့ အတြက္ေတာ့ လြမ္းေလာက္ စရာဆိုလို႔ ..

အလွ်ားလိုက္ ေျပာသြားတဲ့ ေမတၱာ တရားေတြ က

အဲ့ဒီ အပ္ေပါက္ရာေလးကပဲ ....

ငါမနိုး မခ်င္း ေသြးခ်င္းခ်င္း နီေနအံုးေတာ့ မွာပါ ၀သုန္ ....

.................. ေသြးခ်င္းခ်င္း နီေနအံုးေတာ့ မွာပါ .. ဟာ .....

.....................ေသြးခ်င္းခ်င္း နီေနအံုးေတာ့ မွာပါ ....................။

Posted in: ကဗ်ာ