10:37 PM
လြင့္ရာေ၀
ပိေတာက္ ဆင္ေျခ
ဥတုက မူမမွန္မွေတာ့
ပန္းကလဲ ရာသီေမ့မွာပဲ...။
ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ ဥပမာေတြနဲ႔
ေခ်ာ္လဲတိုင္း ေရာထိုင္ေနက် မႏုႆေတြရဲ႕
မာတိကာ ကေကာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ေမတၱာ တရားဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ ခိုလံွဳခဲ့ ဘူးလို႔လဲ...။
တစ္ေကာင္ေကၽႊး ျပီး
ဆယ္ေကာင္ေလာက္ စားခ်င္တဲ့ အဇၥ်တၱ ေတြနဲ႔ေတာ့
သစၥာ စကားေတြ ခဏခဏ မေျပာပါနဲ႔
နားခါးတယ္...။
တစ္ႏွစ္ ဘယ္ႏွစ္ခါပဲ ပြင့္ပြင့္
ခင္ဗ်ာ့တို႔ လြင့္တဲ့ ဆင္ေျခေတြေလာက္
ပြင့္ခ်ပ္ေတြ မမ်ားေစရဘူး...။
ရာသီေတြ ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းမယ္
(က်ဳပ္ဘက္က ေလာင္းရဲတယ္)
အေရာင္ေတြ မေဟာင္းေစရဘူး...။
အို...ေနာက္ဆံုး
ရက္ရာဇာေတြေတာင္ ေမ့ခ်င္ေမ့မယ္
ခင္ဗ်ာ့တို႔ ေစ့ထားတဲ့ မုသားတံခါးေပါက္ေတြေအာက္ေတာ့
က်ဳပ္ ရနံ႔ေတြ မေပ်ာက္ေစရဘူး ဗ်ာ.....။
လြင့္ရာေဝ (20.3.2008 တြင္ေရးသားခ့ဲသည္ )
Posted in: ကဗ်ာ
0 comments:
Post a Comment