ေၾကာင့္ၾကမႈေတြနဲ႔ စိတၱဇေလာင္ကြင္းထဲက .. လူ

ေၾကာင့္ၾကမႈေတြနဲ႔ စိတၱဇေလာင္ကြင္းထဲက .. လူ



အလင္းကို ရံႈးနိမ့္သြားခ်ိန္မွာေတာ့

အေနအထားအရ

အေမွာင္ကို ေက်နပ္စြာလက္ခံလိုက္ရ ..



ငါ့ကိုယ္ငါ အျပည့္အ၀ ေမာင္းနွင္ဖို႔အတြက္

ကံၾကမၼာ အမွားကို ေစာင့္ေနရတဲ့ အျဖစ္....

ေန႔သစ္ကို မၾကိဳရဲတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုရဲ႔ ျမစ္...

မ်က္ရည္နဲ႔ ေဆြးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေလွကားထစ္...

အတၱနဲ႔ ဆန္ေနရတဲ့ ငါ့ရဲ႕အခ်စ္...

သစၥာနဲ႔ ဖဲြ႔တည္ ထားတဲ့ အိပ္မက္တိုင္းမွာ

ေမွ်ာ့္လင္းျခင္းေတြက

လိႈင္း

လံုး ျမင့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့့္

ေတြ လိုက္ သြား

လို သြား လုိက္ ........

နိမ့္

ညဟာ ..

ည မဆန္ေပမယ့္

စစ္မွန္တဲ့ ေသြ႔ေျခာက္မႈေတာ့ ေပးစြမ္းရဲ႕

အခါးဓါတ္ ပိုကဲတဲ့ အိပ္မက္ေတြမွာ

ရိုးသားမႈ အစစ္နဲ႔ မရင့္က်က္နိုင္ေသးတာကိုက

အဆိပ္ျဖန္႔ မာယာတြင္း

ငါ့ကိုယ္ငါ ဇြတ္အတင္း ခ်နင္း ခုိင္းေနသလိုမ်ိဳး ...



မာနေတြ ကာရံထားတဲ့

ဒါဏ္ရာပ်ိဳးတဲ့ ဥယဥ္မွာ

သက္မေတြနဲ႔ မ်ိဳးေစ့ခ်

အလြမ္းေတြေတာင္ ရုန္းၾကြခဲ့ျပီ ...

ငါဟာ

တည္ရာမဲ့ ေရြ႕ေနတဲ့ တိမ္မွ်င္ကို

စိတ္ၾကိဳက္ ျခယ္သခြင့္မရွိတဲ့ ေကာင္းကင္

ငိုက္မ်ဥ္းစ ဓူ၀ံ တစ္လံုးနဲ႔

တစ္ကိုယ္တည္း လူတြင္က်ယ္ လုပ္ေနတဲ့ေကာင္

ေဟာ့ဒီ အေမွာင္မွာ

ငါ့ကိုယ္ငါ ... ေလာင္ကၽႊမ္းလိုက္ျပီ ...။



္

( လြင့္ရာေ၀ ) (29.5.2011)

Posted in: ကဗ်ာ